Pielęgnacja psów ze skłonnościami do alergii

W przypadku pielęgnacji psów ze skłonnościami do alergii, musimy trzymać się kilku zasad. Pierwszą z nich jest ustalenie, na co jest uczulony nasz pupil. Od tego będzie uzależniony sposób pielęgnacji.

Alergia u zwierząt. Alergie
Nieco inaczej będziemy przeprowadzać zabiegi pielęgnacyjne w przypadku psów uczulonych na składniki zawarte w kosmetykach, a inaczej psy ze skłonnościami np. do alergii pokarmowych. Psi fryzjerzy zawsze przed zabiegiem kosmetycznym powinni ustalić z właścicielem, czy ich pupil nie miał do tej pory problemów skórnych, a jeśli miał - to jakie i czym spowodowane. To pozwoli prawidłowo dobrać technikę pielęgnacji i zestaw kosmetyków. W najgorszej sytuacji będą właściciele psów o białym umaszczeniu (westów, maltańczyków itp.) gdyż jak uczy doświadczenie, to właśnie ten typ jest szczególnie narażony na różnego rodzaju uczulenia.

Alergie pokarmowe u psów

Pielęgnacja psów z alergiami pokarmowymi i tymi, które nie zostały wywołane zabiegami pielęgnacyjnymi polega głównie na łagodzeniu ich objawów. Na rynku dostępny jest cały szereg kosmetyków mających takie działanie. Można wymienić np. M+LACAID SHAMPOO leczniczy szampon zawierający ekstrakty z drzewa herbacianego i aloesu. Podobnie działa Tea Tree Shampoon, który także posiada dodatki wyciągów z drzewa herbacianego. Doskonale łagodzi stany zapalne i podrażnienia LUXURY TAR & SULFA SHAMPOO zawierający siarkę. Należy także pamiętać, aby wszystkie zabiegi, jakim poddawany jest nasz pies (trymowanie, rozczesywanie, strzyżenie) były przeprowadzane wyjątkowo delikatnie i łagodnie. Psy z podrażnieniami skórnymi są wybitnie czułe na ból.

Podobnie jak opisana powyżej będzie wyglądała pielęgnacja psów z odczynami alergicznymi spowodowanymi ukąszeniami insektów np. pcheł. Wbrew pozorom, takie reakcje alergiczne występują niezwykle często. Pogarszają je dodatkowo same psy, które rozdrapują podrażnione i swędzące miejsca.

Uczulenie na kosmetyki

Kosmetyki mogą wywołać reakcję alergiczną u ludzi, zobacz film "Groźne kosmetyki. Alergilizujące zapachy". Podobnie bywa w przypadku zwierząt. Jeśli nasz pies jest uczulony na niektóre składniki zawarte w kosmetykach, niezbędna będzie konsultacja weterynaryjna i przeprowadzenie testów alergicznych. To pozwoli wyeliminować te kosmetyki, które mogą zawierać substancje wywołujące stany alergiczne u naszego pupila. Oczywiście, należy pamiętać o tym, że stosowane przez nas kosmetyki powinny być markowe i dobrej jakości. Pod żadnym pozorem nie wolno stosować kosmetyków przeznaczonych dla ludzi. Niektórzy właściciele wychodzą z założenia, że kosmetyki dla dzieci (szampony, olejki itp.) równie łagodnie jak na skórę dziecka, będą działać na psa.

Nic bardziej mylnego. Psia skóra jest nie tylko znacznie delikatniejsza od ludzkiej, ale różni się od niej także odczynem pH. Zastosowanie na naszym psie kosmetyków innych, niż przeznaczonych dla niego, prawie zawsze kończy się reakcją alergiczną, podrażnieniem i świądem. W przypadku psów ze skłonnościami do alergii skórnych, unikajmy także kosmetyków silnie perfumowanych, lakierów, pianek usztywniających.

Te ostatnie kosmetyki pozostają długo na włosie (nie są spłukiwane), przez co skóra ma bardzo długi kontakt z potencjalnymi alergenami. Z tego samego powodu starajmy się nie stosować silnych odżywek, ponieważ po kąpieli nałożoną odżywkę wprawdzie spłukujemy jednak nie do końca. Równie ważne jest dokładne spłukanie szamponu. Nawet, jeśli jest to szampon dla alergików, pozostawienie niespłukanej, niewielkiej jego ilości może spowodować wystąpienie podrażnienia.

Zabiegi pielęgnacyjne a alergia

Czasami zdarza się, że reakcja alergiczna występuje po strzyżeniu maszynką. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, kiedy pies jest strzyżony niezwykle rzadko lub zbyt krótko. Dlatego należy pamiętać, aby nigdy nie strzyc naszego pupila do skóry. Należy także dbać o prawidłową aseptykę i pamiętać o odkażaniu narzędzi (ostrzy, trymerów, nożyczek) po każdym użyciu. Jeśli jednak, pomimo zastosowania się do powyższych rad, występują po strzyżeniu reakcje alergiczne, warto przed strzyżeniem lub wizytą u fryzjera udać się do weterynarza, który zaaplikuje zastrzyk z wapnem. To pozwoli nieco złagodzić ewentualne objawy alergii.

Specjalna dieta dla Twojego ulubieńca

Specjalna dieta dla Twojego ulubieńca

Diety WALTHAM Canine i Feline Sensitivity ControlTM są wskazane do diagnostyki i terapii: - nadwrażliwości (alergii) pokarmowej, - nietolerancji pokarmowej. Diety WALTHAM Canine i Feline Sensitivity ControlTM są także wskazane przy biegunkach wywołanych przez inne czynniki, ponieważ są łatwo strawne i nie obciążają przewodu pokarmowego. Nadają się do stosowania zarówno u dorosłych kotów, jak i kociąt.
Nadwrażliwość pokarmowa i nietolerancja mogą objawiać się:
- zmianami skórnymi,
- wymiotami,
- biegunką.
Do diagnostyki i leczenia nadwrażliwości pokarmowej potrzebna jest dieta o wysokiej strawności, zawierająca możliwie najmniejszą liczbę potencjalnych alergenów.

Podstawowe zalety

Główne zalety diet WAL THAM Canine i Feline SENSITIVITY ControlTM są następujące:
- ograniczenie źródeł białka i węglowodanów do kurczaka, kaczki, lub gromadnika oraz ryżu lub tapioki, które rzadko wywołują alergię lub nadwrażliwość pokarmową u kotów,
- wysoka strawność,
- brak laktozy,
- brak glutenu pszenicznego.
Przeciwutleniacze
Diety WALTHAM Canine i Feline Sensitivity ControlTM są wzbogacone w naturalne przeciwutleniacze (witaminę E i taurynę) w celu wzmocnienia naturalnych mechanizmów obronnych organizmu. Ogólny termin "przeciwutleniacze" określa grupę substancji zaliczanych do różnych składników pokarmowych, takich jak witaminy, związki mineralne i inne. Naukowcy coraz bardziej doceniają rolę przeciwutleniaczy w utrzymaniu naturalnych zdolności obronnych organizmu. Polega ona na aktywnej ochronie komórek, między innymi przed procesami starzenia i chorobami.

Odpowiedzi na Twoje pytania

Co to jest alergia pokarmowa i nietolerancja pokarmowa?
Nieprzyjemne reakcje (zwykle swędzenie skóry lub biegunka) pojawiające się po zjedzeniu przez zwierzę określonych pokarmów mogą w pewnym okresie życia wystąpić u wielu psów i kotów. jednak tylko u niewielkiego odsetka populacji tych zwierząt udaje się klinicznie potwierdzić alergiczne tło takich reakcji. Za pozostałe przypadki odpowiedzialna jest najczęściej tak zwana "nietolerancja pokarmowa".

Czy alergia pokarmowa jest czymś poważnym?
Alergia pokarmowa powodowana jest nieprawidłową reakcją układu odpornościowego na pokarm. Układ ten nie jest odpowiedzialny za objawy nietolerancji pokarmowej, nawet jeśli przypominają one objawy alergii. W przypadku zwierząt z rzeczywistą alergią pokarmową prawidłowe jej rozpoznanie i niedopuszczanie do występowania reakcji alergicznych na pokarm jest bardzo ważne, ponieważ mogą one doprowadzić do groźnych chorób związanych z nadmierną aktywnością układu immunologicznego.

Jak powinienem stosować przepisaną dietę?
Najczęściej przyczyną objawów klinicznych jest tylko nietolerancja pokarmowa i lekarz weterynarii przepisuje dietę WALTHAM Canine lub Feline Sensitivity Control ze względu na jej wysoką strawność. Jeśli jednak podejrzewa u Twojego zwierzęcia właściwą alergię pokarmową, jego celem będzie ustalenie, które składniki dotychczasowego pożywienia wywołują alergię, a następnie całkowite wyeliminowanie ich z diety. Lekarz weterynarii wybierze odmianę karmy WALTHAM Canine lub Feline Sensitivity Control odpowiednią dla Twojego kota.

Dlaczego diety WALTHAM Canine i Feline Sensitivity ControlTM zawierają specjalne źródła białka?
Białko znajdujące się w karmach WALTHAM Canine i Feline Sensitivity ControITM pochodzi wyłącznie z:
-gromadnika (ryba morska) i tapioki,
-kaczki i ryżu, lub
-kurczaka i ryżu
w zależności od odmiany. Powyższe źródła białka są wysoce strawne i bardzo rzadko zdarza się, aby wywoływały alergię lub nadwrażliwość pokarmową. Lekarz weterynarii zaleci odmianę najbardziej odpowiednią w przypadku twojego zwierzęcia.

Żywienie zwierząt z nadwrażliwością pokarmową

Stosowanie odpowiedniej diety jest warunkiem poprawy stanu pacjenta w przypadku wielu nietolerancji pokarmowych i innych chorób przewodu pokarmowego. Wszystkie osoby mające kontakt z chorym zwierzęciem powinny przestrzegać zasady, aby nie dawać mu do jedzenia nic oprócz zalecanej diety. Niedozwolone są nawet jakiekolwiek nagrody czy smakołyki. Trzeba także zadbać, by zwierzę nie miało możliwości zjadania pokarmów znalezionych poza domem. Specjalnie przygotowane karmy,takie jak WALTHAM Canine i Feline Sensitivity ControlTM, w istotny sposób pomagają twojemu ulubieńcowi. Aby dieto terapia przyniosła najlepsze efekty, dzienną dawkę pokarmową należy podzielić na dwie do czterech małych porcji świeżej karmy. Zwierzę powinno mieć stały dostęp do czystej wody do picia. Diety WALTHAM Canine i Feline Sensitivity ControlTM można nabyć wyłącznie w lecznicach weterynaryjnych. Powinny być jedynym źródłem pokarmu, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Definicje

Białko
Białka są złożonym i związkami organicznymi, stanowiącymi podstawowy budulec mięśni, narządów wewnętrznych i gruczołów. Białka są zarazem najczęstszą przyczyną niekorzystnych reakcji na pokarm.

Alergeny pokarmowe
Alergeny pokarmowe (cząsteczki odpowiedzialne za wywoływanie reakcji alergicznej) są białkami, które nie zostały rozłożone przez gotowanie lub kwasy i enzymy trawienne. Przedostają się one przez barierę przewodu pokarmowego do krwi i wraz z nią docierają do narządów, w których wywołują reakcje alergiczne.

Nietolerancja laktozy
Nietolerancja laktozy jest częstym przykładem nietolerancji pokarmowej, która pojawia się zarówno u psów, jak i kotów. Często powoduje biegunkę. Poziom laktazy , enzymu biorącego udział w trawieniu laktozy w jelitach cienkich, spada po zakończeniu okresu ssania. W przypadku podawania nadmiaru mleka, nie strawiona laktoza pozostaje w jelicie cienkim i wywołuje zaburzenia trawienne.

Gluten pszeniczny
Gluten pszeniczny jest białkiem zbożowym stosunkowo często odpowiedzialnym za niekorzystne reakcje na pokarm występujące u psów i kotów. Liczba składników mogących wywołać nietolerancję została w dietach WALTHAM Canine i Feline Sensitivity ControlTM ograniczona do minimum.

Alergie u psów

Alergie u psów

Rodzaje i przyczyny alergii

Alergia wziewna. Przyczyną wystąpienia alergii wziewnej u psów są te same alergeny wziewne co u ludzi, a więc: pyłki roślin, kurz i roztocze, zarodniki grzybów pleśniowych i naskórki. Kolejna pod względem ilości przypadków to alergia pokarmowa zwana również nadwrażliwością na dane składniki pokarmowe lub całe grupy pokarmów. Najczęściej jednak psy uczulają się na jeden składnik diety. Najrzadziej spotykaną alergią u psów jest alergia kontaktowa. Jest to rodzaj alergii powstały w wyniku stykania się czynnika uczulającego bezpośrednio ze skórą zwierzęcia. Z uwagi na pokrycie skóry sierścią psy są dosyć dobrze wyposażone przez naturę w celu uniknięcia takich przypadków alergii. Jednak występują one i najczęściej dotyczą miejsc pozbawionych owłosienia bądź z sierścią rzadszą - w pachach, pachwinach, na mosznie, brodzie, wargach oraz opuszkach palców. Alergie kontaktowe mogą również występować wokół szyi, ale tam diagnoza jest dosyć prosta - zazwyczaj powodem alergii są: obroże przeciwpchelne lub przeciwkleszczowe (tutaj czynnik uczulający to dichlorfos), obroże metalowe (czynnik uczulający nikiel), obroże skórzane (czynnik uczulający to stosowany przy garbowaniu chrom).

Możliwości leczenia.

Choroby alergiczne u psów występują coraz częściej. Stanowi to ogromny problem zarówno dla dotkniętych alergią zwierząt jak i ich właścicieli. Do tej pory w leczeniu alergii używane były i są nadal głównie leki sterydowe oraz rzadziej (słabiej działające) leki niesterydowe. Można również wykonać badanie krwi, które ma na celu oznaczenie alergenów oraz wykonanie autoszczepionek. W naszej lecznicy prowadzimy od 2007 roku inny rodzaj leczenia przeciwalergicznego. Leczenie to opiera się na lekach izopatycznych. Głównym założeniem przy tego typu leczeniu jest wspomożenie organizmu - poprzez odpowiednią terapię nabrania cech możliwości identyfikowania i niszczenia alergenów we własnym zakresie. Organizm psa staje się przez to bardziej odporny a tym samym mniej podatny na ewentualne alergie. W samym tylko ostatnim roku (tj. 2007) przeprowadziliśmy kilkanaście takich zabiegów, które w 95% przypadków kończyły się całkowitym sukcesem.

Alergia. Alergie u zwierząt

O problemach skórnych u zwierząt

Alergia. Rodzaje Alergii u zwierząt Jednym z najczęstszych powodow dla ktorych właściciele psow i kotow decydują się na wizytę w klinikach są problemy skorne zwierząt. Szacuje się, że odwiedzające kliniki weterynaryjne czworonogi z rożnorodnymi problemami dermatologicznymi stanowią od 30 do 50% pacjentow. Właściciele zwierząt decydują się na wizytę u weterynarza obawiając się zarażenia się, troszcząc się o wygląd zwierzęcia, a czasami niepokojąc się obłędnym zachowaniem czworonogow. W wielu przypadkach szybkie rozwiązanie problemow skornych zwierząt jest możliwe, jednak diagnostyka setek chorob skornych, ktore atakują zwierzęta wymaga od każdego lekarza wielu lat doświadczenia i praktyki w rozpoznawaniu tego rodzaju chorob. Czasami jednak rozwiązywanie specyficznych problemow skornych u zwierząt bywa długie, uciążliwe i frustrujące dla wszystkich zainteresowanych stron: właściciela, lekarza i zwierzęcia. Generalnie problemy dermatologiczne u zwierząt mogą dotyczyć chorob skory, uszu oraz pazurow. Niezależnie od przyczyn chorob skory, organ ten reaguje na zachodzące w nim zmiany patologiczne na trzy sposoby: mniej lub bardziej postępującymi wyłysieniami (alopecia) zmianami zapalnymi (dermatitis), także naciekiem eozynofilowym mniej lub bardziej nasilonym świądem (pruritus, itching) Skora u zwierząt jest największym organem, w zależności od gatunku stanowiącym od 12 do 24% wagi ciała. Poza funkcją ochronną, spełnia ona cały szereg czynności fizjologicznych do ktorych należą między innymi termoregulacja, produkcja pigmentu, produkcja witaminy D, funkcje sensoryczne, wydalnicze itd. Stąd zmiany w kondycji skory mogą rzutować na kondycję całego organizmu zwierzęcego. Anatomicznie czy histologicznie organ ten składa się z naskorka, skory właściwej i tkanki podskornej, a schorzenia mogą dotyczyć poszczegolnych jej elementow, bądź wszystkich jednocześnie. Bardzo wiele chorob skory wygląda podobnie, a wizualna diagnoza i doświadczenie lekarza nie zawsze w przypadku czworonożnych pacjentow są wystarczające do rozwiązania problemu, stąd przeprowadzenie przynajmniej kilku najprostszych testow laboratoryjnych skory jest konieczne i bywa niezwykle pomocne. Wyłysienia (alopecia) częściowe lub całkowite, zapalne bądź niezapalne powodowane są wieloma rożnymi przyczynami. Uwarunkowania genetyczne, czynniki infekcyjne (bakterie, grzyby, pasożyty), zmiany zapalne, zmiany traumatyczne, zatrucia (rtęcią, talem, jodem), zmiany hormonalne prowadzą do uszkodzenia mieszkow włosowych i w efekcie do wypadania sierści. Wiek zwierzęcia, lokalizacja wyłysień, symetryczność wyłysień, obecność włosow lub całkowity ich brak, sezonowość występowania wyłysień, wyłysienia związane z procedurami leczniczymi czy chirurgicznymi, wyłysienia związane z cyklem płciowym, z predyspozycjami rasowymi, towarzyszące im drapanie bądź jego brak to najbardziej interesujące lekarzy informacje pozwalające rozpoznać problem. Zapalenia skory (dermatitis) powodowane są przez bardzo wiele najrożniejszych czynnikow drażniących, oparzeniowych, alergicznych, traumatycznych, infekcyjnych czy związanych ze schorzeniami systemowymi. Szczegolnie alergie są bardzo znaczącą grupą przyczyn wywołującą zapalenia skory u małych zwierząt. Świąd, swędzenie (pruritus, itching) nie jest chorobą lecz objawem towarzyszącym zmianom alergicznym, infekcyjnym czy idiopatycznym skory, przyczyną ktorego jest ciągłe pobudzanie przez mediatory zapalne czy enzymy proteolityczne czynnikow infekcyjnych, niespecyficznych receptorow końcowek nerwowych kończących się w rdzeniu kręgowym. Na diagnosytkę chorob skory składają się: historia przebytych chorob, pełne badanie kliniczne oraz badania laboratoryjne. Najważniejszymi testami laboratoryjnymi są: sprawdzenie poprzez wyczesywanie z sierści ektopasożytow ich form rozwojowych i odchodow (w przypadku tych ostatnich rozciśniętych na mokrej białej powierzchni i dających krwiste zabarwienie świadczy o zapchleniu zwierzęcia) badanie mikroskopowe zeskrobin zmienionych chorobowo warstw naskorka głownie w kierunku ektopasożytow (świerzbowce i nużeńce) test z użyciem światła ultrafioletowego (wood’s lamp test) pozwala na wykrycie produktow przemian tryptofanu patologicznych grzybow mikroskopowa ocena zmian włosow badanie cytologiczne skory w celu indentyfikacji bakterii, grzybow, drożdżakow czy komorek neoplazmatycznych posiewy bakteriologiczne czy grzybicze w celu wyizolowania patogenow i ich identyfikacji biopsje zmienionych patologicznie lub nie dających się wyleczyć części skory (choroby autoimmunologiczne skory, nowotwory) rutynowe badanie krwi i moczu w celu wykrycia chorob systemowych często stanowiących o przyczynach zmian skory odpowiedź na leczenie jako test pozwalający na ukierunkowanie rozpoznania Alergia. Alergie u zwierząt Terapie schorzeń skornych głownie opierają się na leczeniu miejscowym, chociaż u małych zwierząt wiele nowoczesnych szczepionek doskonale wspomaga leczenie i profilaktykę schorzeń dermatologicznych. Poniżej wymieniam schorzenia najczęściej spotykane u małych zwierząt: Alergiczne zapalenie skory z alergią pokarmową, pyodermę, alergię pchlą, schorzenia ektopasożytnicze, zmiany skory i tkanki podskornej, syndromy eozynowego zapalenia skory, czy bardziej specyficzne jak choroby autoimmunologiczne skory (ang. Pemphigus foliaceus), czy choroby gruczołow łojowych (Sebaceous adenitis) oraz najbardziej zauważalne przez właścicieli zapalenie ucha zewnętrznego. Alergiczne zapalenia skory (atopie) są najczęściej spotykanymi schorzeniami skory u psow (ok. 10% populacji) o podłożu genetycznym, a powstającymi w wyniku nadwrażliwości na alergeny wdechowe, pokarmowe i kontaktowe. Rasowe predyspozycje dotyczą: Godlen Retrivers, Labrador Retrivers, Shih Tzu, Dalmatyńczykow, Boxerow, Terierow głownie w wieku 6-7 lat. Alergie te mogą występować sezonowo bądź przez cały rok. Odczulanie, czyli tak zwana hyposensytywizacja poprzez podawanie odpowiednio przygotowanych dla chorego zwierzęcia szczepionek pozwala na w miarę skuteczne pozbycie się tej dolegliwości. Alergie pokarmowe (Food Allergy) występują głownie u Labradorow, Terierow, Cocer Spanieli w wieku od 2 do 14 lat z bardzo charakterystycznymi zapaleniami ucha zewnętrznego wikłanego infekcjami bakteryjnymi i drożdżakowatymi. Najczęstszymi objawami tej alergii u kotow są wyłysienia i eozynofilowe zapalenia skory. Zastosowanie steroidow i hypoalergicznych gotowych diet pozwala w miarę skutecznie kontrolować te zmiany skorne. Pyoderma najczęściej występująca u psow, rzadko u kotow to powierzchowna lub głęboka infekcja skory wywoływana przez Staphylococcus intermedius. Ciepłe, wilgotne i pofałdowane części skory sprzyjają kolonizacji bakterii i powstawaniu tego rodzaju zapaleń skory. U podłoża występowania pyodermy leżą alergie atopowe, pchle, choroby systemowe czy endokrynologiczne (hypotyroidyzm, hyperadrenocorticism), schorzenia pasożytnicze czy dermotofitozy. Z reguły zastosowanie odpowiednich antybiotykow przez co najmniej 3 tygodnie powoduje wyleczenie zmian. Alergia pchla (Flea allergy dermatitis) jest wynikeim nadwrażliwości, głownie psow, na pchlą ślinę zawierającą enzymy proteolityczne. W przypadkach ekstremalnych nadwrażliwość ta spowodować może wyłysienia, zapalenia skory, samouszkodzenia ciała, niewiarygodny świąd i powstawanie tak zwanych hot spots (traumatic moist dermatitis) wymagających poza leczeniem farmakologicznym opatrzenia chirurgicznego. Wspomniane na wstępie zagrożenia zoonotyczne dotyczyć mogą występujących dość często u zwierząt grzybic (Ringworms) wywoływanych przez gatunki Microsporum spp., Trichophyton spp., Epidermophyton spp., a przenoszonych na człowieka poprzez bezpośreni kontakt czy przez niektorych ektopasożytow.

Sterylizator dla konia

By osiągnąć i wykorzystać pełnię swoich możliwości, konie muszą mieć zdrowy układ oddechowy. Kurz, toksyny bakteryjne i zarodniki grzybów, które znajdują się w sianie, często im szkodzą, dlatego jedna z brytyjskich firm opatentowała sterylizator do suszonej trawy HAYGAIN HAY STEAMERS.



Jak napisano w relacji prasowej producenta, u jednego na sześć koni stwierdza się problemy z oddychaniem, a u 80% zwierząt przebywających chociaż przez część doby w stajni występują stany zapalne dróg oddechowych. Niekiedy nie dają one żadnych objawów, lecz bez wątpienia upośledzają funkcjonowanie zwierząt.

Rumakom z alergiami można pomóc, wietrząc stajnię, przygotowując posłanie z siana pozbawionego kurzu oraz odkażając paszę w urządzeniu działającym jak parowar. Idea parowania siana nie jest nowa. We wczesnych latach 90. zagadnieniem tym zajmował się brytyjski naukowiec dr Morre-Colyer. HAYGAIN HAY STEAMERS działa jednak lepiej od swoich poprzedników, ponieważ całkowicie eliminuje zarodniki.

Kontrolowane testy laboratoryjne urządzenia przeprowadzono w Royal Agricultural College w Cirencester. Potem przyszła kolej na "polowe" badania porównawcze. Czyste alergologicznie siano uzyskuje się w mniej niż godzinę, bez względu na początkową jakość materiału. Przy pierwszym użyciu trzeba odczekać 50 min, przy kolejnych tylko 30 min.

W sterylizatorze umieszcza się jedną belę siana i dolewa wody z kranu. Siano najlepiej podać zwierzętom, gdy jest jeszcze ciepłe, ale nadaje się do spożycia w ciągu doby od odkażenia. Dzięki temu prostemu zabiegowi konie nie będą się już zmagać z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc ani stanami zapalnymi. Usunięcie pleśni dodatkowo poprawi wartość odżywczą karmy.

Alergia na psa, chomika, papugę czy królika? Jakie zwierzęta najbardziej uczulają?

Dlaczego coraz częściej się uczulamy na zwierzęta?
Czynnikiem potęgującym uczulenia jest wspomniana masowa obecność zwierzęcia w domu, co oznacza wysoki stopień narażenia na jego białkowe alergeny, zwane antygenami. Przyczyną utrwalania się epidemii alergii są m.in. uwarunkowania genetyczne. W populacji, w której jedno z rodziców jest alergikiem - choroba przenoszona jest, na co 5 narodzone dziecko. Gdy zachoruje na alergię ktoś z rodzeństwa - ryzyko alergii u nowonarodzonego wzrasta do 32 %. Największe ryzyko, aż 43 %, występuje wówczas, gdy oboje rodzice są alergikami, a jeśli jeszcze cierpią na taką samą chorobę alergiczną, to ryzyko wystąpienia alergii u dziecka wzrasta do 73 %!

Polecamy film Jak żyć z psem w domu pomimo alergii dziecka?

Czym jest alergia na zwierzęta?
Jest immunologiczną reakcją organizmu na kontakt ze białkowymi antygenami zwierzęcia. Antygeny te zawarte są najczęściej w złuszczonym naskórku, jak też w ślinie, moczu lub sierści zwierzęcia. Antygen zwierzęcy jest rozpoznawany przez organizm alergika, jako zarazek lub toksyna, pomimo, że jest nieszkodliwy dla nie uczulonych ludzi. Wskutek błędnego rozpoznania następuje niepotrzebna, bardzo silna reakcja obronna, która wyrządza duże szkody zdrowotne. Może to być zapalenie dróg oddechowych wywołujące katar sienny lub astmę lub pokrzywka, obrzęk, czy wyprysk alergiczny - w przypadku kontaktu alergenu ze skórą. Alergia tego typu ma tendencję do rozwoju, gdyż większość uczuleń na zwierzęta ma charakter atopowy.

Co to znaczy atopowy charakter alergii na zwierzęta?
Oznacza to przyśpieszenie reakcji alergicznej i utrwalenie się jej na wiele miesięcy lub lat. W wyniku pierwszego kontaktu z alergenem dochodzi bowiem do powstania stale dyżurujących przeciwciał szybko rozpoznających obce substancje. Każdy ponowny kontakt przyśpiesza i wzmacnia reakcję zapalną oraz dotkliwość objawów chorobowych. Ten typ przyśpieszenia i wzmocnienia trwałej reakcji na alergen, zwie się atopią.

Alergia na psa, chomika, papugę czy królika? Jakie zwierzęta najbardziej uczulają?
Najczęściej dotyka nas uczulenie na psy i uczulenie na koty. Dzieje się tak dlatego, że antygeny tych zwierząt wywołują silną reakcję, a ponadto, zwierzęta "domownicy" narażają nas na stały, intensywny kontakt z alergenem.

Polecamy film: Pies dla alergika? Australijskie Labradoodle, cz. 1->>

Alergia na chomika? Czy mnie to też dotyczy?

Najsilniejszym z popularnych alergenów zwierzęcych jest antygen zawarty w naskórku konia. Uczulenie na konia jest bardzo silne. Alergia na konia może spowodować, że osoba uczulona i chora na astmę odczuwa duszność po spacerze ulicą, po której koń przeszedł kilka godzin wcześniej.

Niebezpieczne dla zdrowia są uczulenia na ptaki domowe (alergia na papugi), zwłaszcza uczulenie na pierze. Zagraża nam najczęściej: alergia na papugi, uczulenie na kanarka, uczulenie na gołębie, uczulenie na kury, uczulenie na kaczki, uczulenie na pierze gęsi, itp. Alergia na ptaki występuje zazwyczaj u osób hodujących gołębie lub drób, a także u osób trzymających w domu kanarki czy papugi. Niestety w przypadku ptaków, kontakt z alergenem jest większym zagrożeniem niż kontakt z alergenami ssaków. U hodowców drobiu może dojść nawet do zapalenia pęcherzyków płucnych – najpoważniejszej z chorób układu oddechowego, mogącej być nawet przyczyną kalectwa. Alergia na papugi i inne ptaki niestety oznacza usunięcie ich z naszego domu. Tej choroby nie powodują natomiast alergeny ssaków, mogące wywoływać astmę oskrzelową, zapalenie spojówek czy alergiczny nieżyt nosa.

Alergia na chomika, królika i inne gryzonie

Rzadziej obserwuje się uczulenie na antygeny innych zwierząt futerkowych hodowanych w domu: alergia na chomika, alergia na królika i uczulenie na szczura, uczulenie na świnkę morską, uczulenie na myszę. Wśród osób z objawami chorobowymi układu oddechowego narażonych na kontakt ze świnką morską, aż 59% badanych ma dodatnie testy skórne na to zwierzę, co oznacza, iż kontakt ze świnką morską uczula najbardziej. Odsetek ten u osób posiadających inne zwierzęta, wynosił 56% dla kotów oraz 32% dla szczurów, najmniej natomiast dla psa – zaledwie 17%.

Uczulają nas również wyroby z sierści zwierząt. Może na spotkać uczulenie na futra i uczulenie na wełnę: owczą, króliczą, wielbłądzią, z lamy, itp. Alergia na królika może się pojawić nawet po jednorazowym pogłaskaniu zwierzęcia.

Bezpośrednio narażeni na alergie są również rolnicy i farmerzy, którzy ze względu na charakter pracy mają częsty kontakt ze zwierzętami. Oprócz tego, na uczulenia narażeni są również pracownicy laboratoriów, ogrodów zoologicznych, cyrków, stadnin i gabinetów weterynaryjnych.

Astmę zawodową stwierdzono również u hodowców trzody chlewnej w wyniku uczulenia na mocz świń. Natomiast kontakt skóry rąk rolnika z mięsem i jelitami zwierząt, produktami zwierzęcymi lub płynami ustrojowymi (w trakcie porodu) może także skończyć się alergią skóry w postaci pokrzywki lub wyprysku kontaktowego.

Co w zwierzęciu uczula?
Najczęściej uczula naskórek (pies, kot, koń, królik, krowa); uczula mocz (kot, pies, świnka morska, chomik, mysz,); uczula ślina (pies, kot); rzadziej uczula włosie (koń) lub uczula sierść (koń, pies, krowa).

Jak wchodzimy w kontakt z alergenem zwierzęcym?
Alergeny obecne są przede wszystkim w tzw. kurzu domowym unoszącym się z podłóg, osadzającym się na sprzętach i materacach łóżek. Antygenami są najczęściej mikrocząstki naskórków zwierząt, rzadziej drobiny sierści. Antygeny ze śliny i moczu ulegają wysuszeniu i również stają się lotne, co pozwala im przenikać do dróg oddechowych. Alergeny osiadając na spojówkach i błonie śluzowej nosa wywołują objawy alergii i astmy. W przypadku osadzenia się na skórze, np. przez polizanie przez zwierzę mogą być przyczyną świądu i pokrzywki.

Czy możemy uniknąć alergenu?
Całkowite uniknięcie alergenów zwierzęcych jest raczej niemożliwe. Stwierdza się je bowiem w próbkach kurzu pobranych praktycznie ze wszystkich badanych miejsc publicznych, włączając w to nowe budynki mieszkalne, centra handlowe, zakłady pracy, gabinety lekarskie, a nawet nowo zbudowane szpitale. Alergeny zwierzęce są też niekiedy obecne w mieszkaniach, w których nigdy nie było zwierząt. Tam, gdzie nie hoduje się np. kotów alergen może być przeniesiony na ubraniu lub z prądem powietrza. Stężenia alergenów w tych mieszkaniach jest jednak wielokrotnie niższe niż tam, gdzie są zwierzęta.

Jaka ilość alergenu wywołuje objawy alergii?
Niekiedy jest to bardzo mała dawka. Np. do wywołania napadu astmy, u osoby uczulonej na kota wystarczy dawka wytwarzana przez zwierzę w ciągu 10 sekund. Antygen kota jest tak silny, że uczulenie nań stwierdzono nawet u osób, w których otoczeniu nigdy nie było tego zwierzęcia! Doświadczeni alergolodzy twierdzą, że prawie każda ilość alergenu zwierzęcego może wywoływać objawy alergii, a zwłaszcza astmy.

Jakie mogą być skutki stałego kontaktu z alergenami zwierzęcymi?
Jak wynika z badań u 5% pacjentów uczulonych na zwierzęta może rozwinąć się zapalenie spojówek, u 9% egzema, u 27% katar sienny i u 78% dolegliwości astmatyczne. Liczby te ujmują osoby, u których dolegliwości wzajemnie nakładają się na siebie.

Objawy i mechanizm uczulenia na alergeny zwierząt
Naskórki zwierząt są odpowiedzialne za występowanie całorocznych dolegliwości alergicznych. Koty i psy są najpopularniejszymi zwierzętami, najczęściej kontaktującymi się z człowiekiem, są uważane za podstawowe źródło antygenów, które wywołują reakcje alergiczne - stąd uczulenia na te zwierzęta są statystycznie częstsze od innych. Pomimo, że psy znacznie przewyższają swoją liczebnością koty w domach wśród rodzin atopowych i nieatopowych, to uczulają rzadziej. Alergia na kota jest dominującą alergią, pacjenci uczuleni na kota są liczniejsi. Rozpowszechnienie objawów i dodatnie testy skórne na alergen kota wzrasta z wiekiem znacznie bardziej niż reakcje i objawy po ekspozycji na psa. Wśród alergików uczulonych na kota częściej występowały objawy całorocznego alergicznego nieżytu nosa, zapalenia spojówek. Uważa się, że spowodowane to jest z jednej strony większą bliskością kota - koty znacznie częściej niż psy przebywają w domu, a nawet w sypialni, w łóżku dzieci, z drugiej strony alergen kota jest uważany za bardziej alergizujący od alergenu psa. 5% wyciąg kociego alergenu - częściej daje dodatnie testy skórne u uczulonych na kota niż 5% wyciąg alergenu psa u uczulonych na psa. Narażenie i uczulenie na alergeny pochodzące od zwierząt futerkowych, odgrywa ważną rolę w rozwoju chorób alergicznych dróg oddechowych, także jest czynnikiem ryzyka dla rozwoju ostrej astmy - szczególnie uczulenie na kota.

Narażenie na źródło alergenów może powodować nie tylko ostre objawy. Dawki mniejsze od tych, które wywołują skurcz oskrzeli mogą wywoływać długotrwałą nadreaktywność oskrzeli. Według badań wśród pacjentów uczulonych na zwierzęta u 5% rozwija się zapalenie spojówek, 9% egzema, 27% katar i u 78% dolegliwości astmatyczne - liczba ta zawiera tych, u których dolegliwości wzajemnie nakładają się na siebie.

Reakcja nadwrażliwości	Alergen	Objawy kliniczne
Typ I i IgE - zależny	Fel d I, Can f I	nieżyt nosa i zapalenie spojówek, astma, pokrzywka i obrzęk naczyniowy, anafilaksja
Typ III i IV	antygeny ptaków	zewnątrzpochodne alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych
Typ IV	płyn owodniowy klaczy	kontaktowe zapalenie skóry

Tabela: Immunologiczne mechanizmy alergii na zwierzęta.